Verenigingsgevoel
Geplaatst op: 03-12-2023
Een maandje geleden werd ik gevraagd door Aad Kraaij om penningmeester te worden van RVV. Een taak die goed bij me past, maar met meer dan voldoende andere bezigheden toch altijd een extra belasting die je op je neemt. Hoewel nog officieel door de Algemene Leden Vergadering te bekrachtigen, ben ik al wel met veel enthousiasme aan de slag gegaan en al snel merk je dat dit toch wel een heel bijzondere vereniging is. Ik kom, samen met m’n vrouw Janneke, al sinds m’n oudste dochter 6 jaar oud was (inmiddels 16) bij de vereniging en heb het traject van CMV-niveau 2 tot aan de jeugd al twee keer volledig doorlopen (een derde ronde zat er niet in want de jongste dochter besloot na een jaartje volleybal toch te kiezen voor het blauwwit van Quick-Boys). In al die jaren leer je veel betrokken ouders kennen wat blijkt bij uitwedstrijden als we vaak met velen aanwezig zijn om onze kinderen te supporten. Nu ik ook intern de vereniging een beetje leer kennen merk je dat er echt veel gedaan wordt, vaak door een relatief kleine groep mensen. Vrijwilligers die belangeloos, soms al jarenlang, een taak op zich nemen en spelers / trainers die naast hun eigen wedstrijden en trainingen ook nog een jeugdteam onder hun hoede nemen of anderszins ondersteuning bieden binnen de vereniging (club-taken, kleding, PR, technische commissie, kantine, etc). Ook het bestuur is de laatste tijd echt niet te benijden geweest en met een nieuwe secretaris en penningmeester kunnen de taken weer wat beter verdeeld worden. Zeker ook doordat er binnen de vereniging ook mensen opstaan die een stukje van de taken willen oppakken. Een positieve flow is hier zeker zichtbaar.
In de afgelopen week maakte ik ook meerdere dingen mee die typerend zijn voor deze vereniging. Gemoedelijk en gezellig, maar zeker ook gericht op het leveren van een goede prestatie op het veld. Als ik op vrijdagavond de kampioenswedstrijd van MA1 bezoek zie ik bij binnenkomst Alexander al rondvliegen met de nieuwe iPad’s zodat scheidsrechters en tellers op een stabiele manier gebruik kunnen maken van DWF tijdens de wedstrijden. Jochem zit al aan de bar en heeft de primeur. Hij fluit deze wedstrijd en heeft er duidelijk zin in. Tijdens de wedstrijd zijn er veel ouders en andere belangstellenden en na het binnenhalen van de titel is het gezellig bij de nazit in de kantine. De dag erna begint voor mij en m’n vrouw al vroeg als we in heerlijk koud winterweer de voetbalwedstrijd van onze jongste dochter meemaken, maar daarna is het de rest van de dag wederom volleybal wat op de agenda staat. Snel weer naar de zaal en daar ontmoet ik bij de deur andere ouders van MC2, het opleidingsproject van trainer/coach Ron de Mooij en Martin Verheij waar ook onze middelste dochter in acteert. Noor komt trots aangelopen met de nieuwe krat met bidons die door de meiden zelf zijn versierd. Uitstraling is tenslotte alles. In de zaal valt me op dat op beide velden gefloten wordt door mannen van Heren1. In hun opvallende RVV-trainingspak is dit voor kinderen toch altijd een meerwaarde als ze zien dat deze mensen (geldt overigens ook zeker voor de meiden van Dames1) ook tijd maken om hun wedstrijd in goede banen te leiden. In de namiddag fungeerde ik nog even als teller bij Dames2, een feestje om te zien hoeveel plezier er van dit team van Ronald Boers afstraalt en gecombineerd met kwalitatief goed spel leverde dit een duidelijke overwinning op. De dag wordt afgesloten bij Heren1 die een 0-2 achterstand weten om te buigen naar een 3-2 overwinning. Ook hier was weer een ondersteunende rol van Dames1 speelsters en achter de bar wordt belangeloos ingesprongen door een vader van een van de Heren1 spelers die deze taak even overneemt alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Zo ben je met elkaar een vereniging!
Volgende week staat weer zo’n drukke zaterdag op de agenda met veel wedstijden, huldiging van kampioenen (naast de MA1 is ook de JC1 kampioen!) en in de avond de Kerstbingo!!! Tot volgende week.
Ingezonden door Leendert van Rijn, beoogd penningmeester Habithuis RVV
